Bardzo często w moim gabinecie pojawiają się Pacjenci cierpiący na takie schorzenia jak dyskopatia, przepuklina, zmiany zwyrodnieniowe czy migrena. Niestety, choroby te nie mówią zbyt wiele o prawdziwej przyczynie powstawania dolegliwości. Dlaczego? Ponieważ są jedynie konsekwencją zaburzonej funkcji naszego organizmu i mogą powstawać na różne sposoby.
Aby wyjaśnić to zjawisko, należy być świadomym tego, jak zbudowane jest ludzkie ciało.
Z czego się składamy?
Organizm człowieka można podzielić na 3 układy, które wzajemnie na siebie oddziałują:
– układ parietalny,
– układ trzewny,
– układ czaszkowo-krzyżowy.
Efektywność tych oddziaływań będzie wpływać na funkcjonowanie naszego organizmu. Zaburzenia w obrębie jednego z nich mogą wpłynąć na pozostałe, wzmacniając dysfunkcje i utrudniając powrót do zdrowia. Gdy problem narasta i przekracza naturalne zdolności organizmu do samoleczenia, zaczynamy odczuwać ból.
Właśnie dlatego, w poszukiwaniu przyczyny dolegliwości, Pacjent zawsze powinien zostać zbadany z uwzględnieniem:
- układu parietalnego, czyli układu mięśniowo-szkieletowego składającego się z kości, stawów, mięśni i tkanki łącznej (powięzi, ścięgien, więzadeł). Prawidłowa ruchomość i napięcie tych tkanek umożliwia ich właściwe odżywianie, mniejszy wydatek energetyczny, oraz zdolność do przyjmowania obciążeń bez powstania urazu. Przykładowe skutki zaburzeń: ból w trakcie aktywności fizycznej, ograniczenia ruchomości, ból mięśni i/lub stawów.
- układu trzewnego, czyli narządów, naczyń (tętniczych, żylnych, limfatycznych) i otaczających je struktur. To one zapewniają właściwą ruchomość, napięcie oraz ułatwiają utrzymanie właściwego położenia narządów wewnętrznych. W prawidłowych warunkach, poprzez system naczyniowy, płyny krążą pomiędzy narządami oraz tkankami, dzięki czemu usuwane są toksyny i dostarczane składniki odżywcze. Przykładowe skutki zaburzeń: ból w obrębie jamy brzusznej, zaburzenia czynnościowe układu pokarmowego, problemy naczyniowe (m.in obrzęki, ale również dyskopatie na tle zapalnym).
- układu czaszkowo-krzyżowego, czyli wzajemnych relacji i ruchomości kości czaszki i kości krzyżowej (oraz systemu nerwowego i oponowego). Prawidłowa funkcja tego układu będzie korzystnie wpływać na system nerwowy, hormonalny i płynowy (m.in. płyn mózgowo-rdzeniowy). Przykładowe skutki zaburzeń: bóle głowy, szyi i barków, problemy ze stawami skroniowo-żuchwowymi, przewlekłe zmęczenie.
Jak leczyć dolegliwości?
Należy pamiętać, że poza czynnikami wewnętrznymi (czyli wzajemnym oddziaływaniem układów na siebie), istotne są również czynniki zewnętrzne takie jak nasz sposób odżywiania czy odpowiednia ilość aktywności fizycznej lub jej brak.
Jeśli leczenie schorzenia nie przynosi efektów, to znaczy że w trakcie procesu nie został uwzględniony któryś z wymienionych czynników (wewnętrznych lub zewnętrznych). Próba zrozumienia problemu i odnalezienia ograniczeń w organizmie Pacjenta jest niezbędna by jego leczenie było bezpieczne, skuteczne i szybkie.
